‘சங்க இலக்கியத்தில் தன்னம்பிக்கைக் கூறுகள்’ என்னும் பொருளில் இவ்வாய்வேடு அமைந்துள்ளது.

சங்க இலக்கியத்தில் காணப்படும் சிந்தனைகள் சமுதாய மேம்பாட்டிற்கு உரியன. மேலும் அவை மக்கள் சமுதாயம் பயன்பெறும் வகையில் எவ்வாறு அமைகின்றன என்பதை தகுந்த மேற்கொள்களுடன் எடுத்துக்காட்டி விளக்குவதே இவ்வாய்வின் கருதுகோளாகும்.

இவ்வாய்வு விளக்கமுறை ஆய்வாகவும், ஒப்பீட்டு முறை ஆய்வாகவும் அமைகின்றது.

இவ்வாய்வு முன்னுரை, முடிவுரை நீங்கலாக ஐந்து இயல்களைக் கொண்டுள்ளது. 1. தன்னம்பிக்கையும் அவற்றின் கூறுகளும் 2. சங்க அகநூல்களில் தன்னம்பிக்கைக் கூறுகள் 3. சங்கப் புறநூல்களில் தன்னம்பிக்கைக் கூறுகள் 4. சங்க அகப்புறநூலில் தன்னம்பிக்கைக் கூறுகள் 5. அகம் புறம் காட்டும் தன்னம்பிக்கைக் கூறுகள் - ஒப்பீடு

மனிதனை முழுமையுடன் ஆக்ரமிப்பது அவனதுஎண்ணங்களே எனலாம். எண்ணங்களால்தான் மனிதன் வாழ்கிறான். எண்ணங்களை மனிதனை ஆள்கின்றன. பூமியில் வாழ்கின்ற மனிதனுக்கு தன்னம்பிக்கையும் வாழ்க்கையில் பற்றும் இருக்க வேண்டும். விடாமுயற்சியும், நற்குறிக்கோளும் கொண்டவனே வாழ்க்கையில் போராடி வெற்றி மகுடத்தை மகிழ்வுடன் சூடுகின்றான். புன்னகைப் பூக்களை பூமியில் பரவவிடுகின்றன. வாழ்வில் வரும்குறை, சோகம், துக்கம், தோல்வி, இவற்றையெல்லாம் மறந்து நம் தனித்திறமையின் மூலம் தன்னால் முடிந்துவிடமுடியும். சாதிக்க முடியும் என்ற தன்னம்பிக்கை வேரூன்றிவிட்டால் உலகில் நன்மை வெல்ல யாரும் இல்லை. ஆழ்கடலின் அடியில் நுழைந்து சாதனை படைக்கவிரும்பினாலும், இமயத்தின் மேலேறி வெற்றிக்கொடியை நாட்ட எண்ணினாலும் அதற்கு இரும்புபோன்ற தசைகளும், அதற்கும் மேலாக மலை கலங்கினாலும், நிலை கலங்கிடாத உள்ளவலிமையும் வேண்டும். இந்த மனவலிமை தான் எடுத்த கச்சிதமாய் முடிக்கும் ஆற்றலைத் தரும்.